ေရႊမန္းၿမိဳ႕က သၽွမ္း ကာယဗလေမာင္
မိုးကုတ္ၿမိဳ႕နယ္ကေန မႏၲေလးတိုင္းကိုကိုယ္စားျပဳၿပီး အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အိုလံပစ္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ကာယဗလ ေမာင္ၿပိဳင္ပြဲ ဝင္ၿပိဳင္တဲ့ သၽွမ္းလူငယ္စိုင္းဟင္ေပါင္း ေခၚ စိုင္းခ်စ္ေငြဟာ ေရႊမန္းေမာင္ဆု ၃ ႏွစ္ဆက္တိုက္ ပထမဆု ဆြတ္ခူးရရွိခဲ့ပါ တယ္။ သၽွမ္းတိုင္းရင္းသားၾကားမွာ ရွိခဲ့လွတဲ့ ကာယဗလေမာင္တဦးျဖစ္ၿပီး သၽွမ္းတိုင္းရင္းသား စာေပကိုလည္း ျမတ္နိုး တဲ့လူတေယာက္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ကာယဗလေမာင္တေယာက္ျဖစ္လာရျခင္းနဲ႔ပတ္ သက္ၿပီး စိုင္းဟင္ေပါင္း ေခၚ စိုင္းခ်စ္ေငြကို သၽွမ္းသံေတာ္ဆင့္က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။
 |
| ဓါတ္ပုံ- ေရႊမန္းေမာင္ဆုရွင္ စိုင္းဟင္ေပါင္း (ဓါတ္ပုံ- သၽွမ္းသံေတာ္ဆင့္) |
ေမး။ ။ မဂၤလာပါ။ စိုင္းခ်စ္ေငြက မိုးကုတ္သားလို႔ၾကားသိရပါတယ္ခင္ဗ် ဟုတ္ပါသလား။
ေျဖ။ ။က်ေနာ့္ ဇာတိက မိုးကုတ္ပါ။၁၉၈၁ မွာေမြးဖြားပါတယ္။ ပန္မိုင္းဆာမွာေနတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေမတၱာ ရပ္ကြက္ လို႔နာမည္ေျပာင္းတာ။ တိုင္းဆာနဲ႔အတူတူေနၾကပါတယ္။ သၽွမ္းလူမ်ိဳးလို႔ခံယူၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သၽွမ္းစကားသိပ္မေျပာ သၽွမ္းစာေပသိပ္မေလ့လာေတာ့လို႔ အနာဂတ္အတြက္ စိုးရိမ္ရပါတယ္။
ေမး။ ။ ပရိသတ္ေတြက စိုင္းခ်စ္ေငြကို စိုင္းဆိုတဲ့နာမည္ဘဲပါတယ္ထင္တယ္။ သၽွမ္းစကားေျပာတတ္လား မသိဘူးလို႔ ေျပာတဲ့လူေတြလဲရွိပါတယ္။
ေျဖ။ ။ ဟုတ္တယ္။ သၽွမ္းေတြထဲမွာ ကာယဗလေမာင္ကခပ္ရွားရွားဆိုေတာ့ ေျပာၾကမွာေပါ့။ က်ေနာ့္အိမ္နာမည္ က မိဘေပးထားတဲ့နာမည္က စိုင္းဟင္ေပါင္း ပါ။ ဟင္ မ်ိဳးရိုးဆိုေတာ့ မ်ိဳးရိုးနာမည္ပါေအာင္မွည့္ထားတာပါ။ မ်ိဳးရိုး နာမည္က တခ်ိဳ႕လဲအလယ္မွာထဲ့ၾကတယ္။တခ်ိဳ႕လဲ ေနာက္ဆုံးမွာထဲ့တယ္။ မတူၾကဘူး။ က်ေနာ္ သၽွမ္းစစ္စစ္ပါ။ သၽွမ္းစာ သၽွမ္းစကား တတ္ေျမာက္ပါတယ္။
ေမး။ ။ မိဘနာမည္ေတြေကာ္ခင္ဗ်။ သိခြင့္ရမလား။
ေျဖ။ ။စိုင္းဖ်င့္ေပါင္းနဲ႔ နန္းေအယင္း ပါ။
ေမး။ ။ အဲလိုဆိုရင္ မိုင္းခြန္ဘက္ကအမ်ိဳးေတြလားခင္ဗ်။
ေျဖ။ ။မိုင္းခြန္မဟုတ္ပါ။ မိုင္းဝမ္း ကပါခင္ဗ်။
ေမး။ ။ ေအာ္- အဲလိုဆိုရင္ ဒီကာယဗလေမာင္လမ္းေၾကာင္းေပၚ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေရာက္လာသလဲ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ရွင္းျပေပးပါလားခင္ဗ်။
ေျဖ။ ။ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ့္ဦးေလးတေယာက္ မႏၲေလးမွာေက်ာင္းလာတက္ေတာ့ သူမ်ားေတြ ကာယဗလအတြက္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တာကိုျမင္ေတာ့သူလဲ လိုက္လုပ္တယ္။ အိမ္ျပန္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကိုလုပ္ျပတယ္။ ကစားတယ္။ ေလ့က်င့္တယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း စိတ္ဝင္စားလို႔ လိုက္လုပ္ရင္းနဲ႔ ဒီဘက္လမ္းေရာက္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ကတည္းက စၿပီး ဒီလမ္းေပၚ ေရာက္ခဲ့တာပါ။
ေမး။ ။ ဦးေလးက ေကာ္ ဘယ္အဆင့္အထိ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သလဲ။
ေျဖ။ ။ဦးေလးက တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္အဆင့္အထိ မေရာက္ခဲ့ပါဘူး။
ေမး။ ။ ကာယဗလေမာင္ဝင္ၿပိဳင္ေတာ့ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ရပါသလဲ။
ေျဖ။ ။စစေလ့က်င့္တုန္းက တကိုယ္လုံးနာတယ္။ ေဆးလိမ္းေဆးလူးရတာေပါ့။ သူမ်ားဗလေတြကိုေတြ႕ေတာ့ အားက်လို႔ ထပ္ေလ့က်င့္ရတာေပါ့။ အားမေလၽွာ့ဘဲ ေလ့က်င့္ရင္းေလ့က်င့္ရင္းနဲ႔ ၂ ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ၁၉၉၉ ေလာက္တုန္းက မိုးကုတ္မွာ ဝင္ၿပိဳင္တယ္။ အငယ္တန္းအဆင့္ဝင္ၿပိဳင္တာ တတိယဆုရသြားတယ္။ အဲဒီေနာက္ ၿပိဳင္ပြဲ ဝင္ၿပိဳင္တိုင္း ၁-၂-၃ အျမဲတမ္း ခ်ိတ္တယ္။
ေမး။ ။ အခုအထိ ဘယ္ႏွစ္ပြဲဝင္ၿပိဳင္ၿပီးၿပီလဲ။
ေျဖ။ ။ၿပိဳင္ပြဲေပါင္း ၃၀ ၿပိဳင္ၿပီးပါၿပီ။
ေမး။ ။ အနိုင္ရတာဘယ္ႏွစ္ဆု ရွိလဲခင္ဗ်။
ေျဖ။ ။ဒီ ၃၀ ထဲမွာ ဆုမရတာ ၃-၄ ပြဲေလာက္ဘဲရွိတယ္။
ေမး။ ။ ၿပိဳင္ပြဲပထမဆုံးအႀကိမ္ဝင္တုန္းက ကိုယ္အေလးခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ။ အခုေကာ္ ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ။
ေျဖ။ ။ၿပိဳင္ပြဲစဝင္တုန္းက ကိုယ္အေလးခ်ိန္နဲတယ္။ အခုဆိုရင္ ၁၅၅ ေက်ာ္ၿပီ။
ေမး။ ။ ေက်ာင္းကိုယ္စားျပဳၿပီးဝင္ၿပိဳင္တာေကာ္ရွိေသးလား။
ေျဖ။ ။ေက်ာင္းကထြက္ၿပီးေတာ့မွဘဲ ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္လာေတာ့ အဲလိုေတာ့မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။
ေမး။ ။ ေလ့က်င့္တုန္းကေကာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ဘဲေလ့က်င့္တာလား။
ေျဖ။ ။လက္ဦးဆရာ နည္းျပဆရာကေတာ့ ခုနေျပာတဲ့ ဦးေလးဘဲျဖစ္ပါတယ္။ အရင္တုန္းက အခုလို ကာယဗလ မဟုတ္ ပါဘူး။ အေလးမ တာဘဲျဖစ္ပါတယ္။ မိုးကုတ္မွာ ဝါသနာအရ အေလးမ အခန္းဖြင့္ထားတာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔က်ေတာ့ ကိုယ္ကာယ အလွကိုျပဖို႔ေလ့က်င့္တာေလ။ တခ်ိဳ႕က ကာယဗလနဲ႔ အေလးမ နဲ႔သြားသြားမွားတယ္။
ေမး။ ။ ကာယဗလနဲ႔ အေလးမ နဲ႔ ေလ့က်င့္မွု ကြာျခားပါသလား။
ေျဖ။ ။ ကြာျခားပါတယ္။ အေလးမ သမားေတြအတြက္က အားရွိမယ့္အစားအေသာက္ေတြကို စားေသာက္မယ္။ မ်ားမ်ားအိပ္ရမယ္။ မ်ားမ်ားစားရမယ္။ က်ေနာ္တို႔အတြက္ေတာ့ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ရက္နီးလာေလေလ အစားအေသာက္ သတိထားရတယ္။ အဆီအဆိမ့္ေတြေရွာင္ရတယ္။
ေမး။ ။ ဘယ္လိုအစားအစာေတြကိုအသားေပး စားရသလဲခင္ဗ်
ေျဖ။ ။အဓိက ၾကက္ဥပါ။ မက်က္တက်က္ေလး ျပဳတ္ၿပီးေတာ့ စားတာေပါ့။ ခႏၶာကိုယ္အေလးခ်ိန္အလိုက္ တိုးတိုးၿပီးစားရတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ဆို တလမွာ အလုံး ၈၀ ေလာက္က်တယ္။ မနက္နိုးလာရင္ ၾကက္ဥျပဳတ္စား တာေပါ့။ ၾကက္ဥကို အကာဘဲစားတယ္။ အႏွစ္ မစားဘူး။ ထိုဖူးေႏြးစားတယ္။ အဆီေတြအႏွစ္ေတြသိပ္မထည့္နဲ႔ေပါ့။ ၿပိဳင္ပြဲရက္နီးလာရင္ ထမင္းေလၽွာ့စားတယ္။ ငါးျပဳတ္တို႔ အသားျပဳတ္တို႔ စားတယ္။ ဆားအခ်ိဳမွုန႔္မထည့္ဘဲ ျပဳတ္စားတာေလ။
ေမး။ ။ အသားဆိုတာက ဘယ္လိုအသားမ်ိဳးလဲ။
ေျဖ။ ။ၿပိဳင္ပြဲမတိုင္ခင္ အမဲသား စားတယ္။ ၿပိဳင္ပြဲရက္နီးလာရင္ေတာ့ ၾကက္သားတို႔ ငါးတို႔ ေျပာင္းစားရတယ္။ အသားက အေကာင္းဆုံးပါဘဲ။
ေမး။ ။ မိသားစုအသိုင္းအဝိုင္းထဲကေကာ္ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အားေပးတာေတြရွိလား သို႔မဟုတ္ ေဝဖန္တာ မႀကိဳက္တာေတြရွိလား။
ေျဖ။ ။က်ေနာ့္ အေဖလည္း ကာယဗလ ေလ့က်င့္ခန္းအျမဲတမ္းလုပ္တယ္ေလ။အဲတာ က်ေနာ္ ငယ္ငယ္ ကတည္း က ေတြ႕ဖူးေနေတာ့ ဒါနဲ႔ စိမ္းမေနဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၉၆ မွာအေဖ ဆုံးသြားတယ္။ အေဖမရွိေတာ့မွ က်ေနာ္ ဒါလုပ္ ျဖစ္တာပါ။ က်ေနာ္ကာယဗလေမာင္ျဖစ္တာေတာင္ အေဖမသိလိုက္ဘူး။ အားေပးၾကပါတယ္။ ကန႔္ကြက္တဲ့လူ မရွိပါဘူး က်ေနာ့္ညီမေလးဘဲ တခါတေလ က်ေနာ့္ကို ဆူတယ္။ အကိုက ဒါဘဲလုပ္ေနတယ္။
ေမး။ ။ တျခားေကာ ဘာေတြစိတ္ဝင္စားေသးလဲခင္ဗ်။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ကစၿပီး ၂၀၀၉-၂၀၁၀ အထိ သၽွမ္းစာေပသင္ၾကားေရးဆရာ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ မာ့ဟာ့တိုမွာေပါ့။
ေမး။ ။ Gym ေတြဘာေတြေကာ ဖြင့္ထားသလားခင္ဗ်။
ေျဖ။ ။ ဟုတ္တယ္။ ဒါကေန႔ေခတ္လူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စိတ္ဝင္စားစရာေနရာတခု။ က်န္းမာေရးလိုက္ စား လာၾကၿပီေလ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ္တိုင္အတြက္သြားေလ့က်င့္တယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ့္ကိုေတြ႕တဲ့လူေတြက သူတို႔အတြက္ သီးသန႔္နည္းျပလိုရင္ေခၚတယ္။ က်ေနာ္က လိုက္ၿပီး ျပေပးတယ္။ အဖိုးအခ ယူတယ္။ ဒါေလာက္ ဘဲရွိတယ္။ အဲလို ကိုယ္ပိုင္ ဂ်င္မ္ ေတာ့ ဖြင့္မထားဘူး။
ေမး။ ။ သင္ေတာ့ဘယ္မွာသြားသင္သလဲ။
ေျဖ။ ။အားကစား႐ုံမွာဘဲ ျပန္သင္တာေပါ့။
ေမး။ ။ အဲလိုက်ရင္ ေနရာဖိုးအတြက္ ေပးရလား။
ေျဖ။ ။မေပးရဘူး။
ေမး။ ။ ကာယဗလအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေလ့က်င့္တဲ့လူေတြရွိလား။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ ရွားတယ္။ အေပ်ာ္တမ္းတို႔ က်န္းမာေရးအတြက္တို႔ အဲေလာက္ဘဲမ်ားတယ္။
ေမး။ ။ အဲလိုဆိုရင္သူတို႔ဆီက ဘယ္လို ယူလဲ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးခက။
ေျဖ။ ။အဲတာ Gym ကေန အဖိုးအခ ျဖတ္ေပးတယ္။ ကစားစရာေတြက နိုင္ငံျခားျဖစ္ေတြဆိုရင္ ကစားခ ေဈးႀကီးမယ္။ က်ေနာ္တို႔ဒီမွာ ေဈးအေပါဆုံးက တလ က်ပ္ ၁၀၀၀၀ ေပးရတယ္။ ကစားခ ေပါ့။ အမ်ားဆုံးက ၄-၅ ေသာင္းလည္း ရွိပါတယ္။
ေမး။ ။ ဟုတ္ကဲ့- ခုန အပိုင္းကိုျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ စိုင္းဟင္ေပါင္းေျပာတာ။ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ၿပီးတာ ၃၀ ေက်ာ္ တယ္ေနာ္။ ေရွ႕ဆက္ေကာ္ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ဖို႔ ရွိေသးလား။
ေျဖ။ ။ရွိပါတယ္။ တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္အဆင့္ေပါ့။ လူေရြးဦးမွာပါ။ ဘယ္သူ သြားၿပိဳင္ရမလဲေတာ့မသိေသးဘူး။ ေအာက္တို ဘာလ ၂၀ ရက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးမွာ ျမစ္ႀကီးနားမွာသြားၿပိဳင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ အဆင့္ ၅ ဆင့္နဲ႔ ၿပိဳင္မယ္။ ျပည္နယ္ ၆၀၊ ၆၅၊ ၇၀၊ ၇၅ နဲ႔အထက္စတာေတြေပါ့။ အခု ဒီမွာ က်ေနာ့္္ကို ၆၅ ကီလိုအဖြဲ႕ထဲဝင္ၿပိဳင္ ေစခ်င္ေန တယ္။
ေမး။ ။ နိုင္ငံျခားမွာသြားၿပိဳင္ဖို႔ေကာ္ ရွိလား။
ေျဖ။ ။မၾကားမိေသးဘူးခင္ဗ်။
ေမး။ ။ ၿပိဳင္ပြဲေတြထဲက အနိုင္ရလာတဲ့အထဲက ဘယ္ပြဲက ဆုက အျမင့္ဆုံးဘဲ။
ေျဖ။ ။မႏၲေလး မွာျပဳလုပ္က်င္းပတဲ့ ေရႊမန္းေမာင္ၿပိဳင္ပြဲမွာ ပထမဆုရတယ္။ ဆုအျမင့္ဆုံးဘဲ။ က်ေနာ္ ဆု ၃ ႏွစ္ဆက္တိုက္ရရွိခဲ့တာကေတာ့ ၂၀၁၁- ၁၂- ၁၃ ေပါ့ေနာ္ ။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အိုလံပစ္ေန႔အထိမ္းအမွတ္ဆို ႏွစ္တိုင္းလုပ္ပါတယ္။ မႏၲေလးတိုင္းမွာေပါ့။ တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္မွာေတာ့ တတိယ ဆုဘဲရခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၃ မွာေပါ့။ သၽွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းကိုယ္စားျပဳၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဆုရရွိခဲ့တာပါ။ အစက က်ေနာ္ မႏၲေလးတိုင္းကိုယ္စားျပဳၿပီး ၿပိဳင္မယ္လုပ္ေတာ့ အဲဒီက လူႀကီးေတြက က်ေနာ့္ကိုမေရြးဘူး။ အဲတာနဲ႔ က်ေနာ့္ကိုသင္ျပေပးတဲ့ဆရာေတြက အားက်မခံနဲ႔ က်ေနာ့္ကို သၽွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းကိုယ္စားျပဳၿပီးၿပိဳင္ခိုင္းတာ က်ေနာ္အနိုင္ရသြားတာအဲဒီတပြဲ။
ေမး။ ။ မႏၲေလးတိုင္းထဲမွာေနၿပီးေတာ့ သၽွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းကိုယ္စားျပဳသြားၿပိဳင္ခိုင္းေတာ့ ဘာျပသနာမွမရွိဘူး လား။
ေျဖ။ ။ေအးေဆးပါဘဲ။ ဘာျပသနာမွမရွိပါဘူး။ က်ေနာ္ဆိုရင္ ေလ့က်င့္ထားတာ အျပင္းအထန္ဆိုေတာ့ အဲတာေတြအလဟသမျဖစ္ေအာင္ဆိုၿပီး ရတဲ့ေနရာကေနဝင္ၿပိဳင္လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ။ မိုးကုတ္ဆိုတာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ တုန္းက သၽွမ္းျပည္ဆိုေပမယ့္အခုေတာ့ မႏၲေလးတိုင္းထဲ ပါသြားၿပီျဖစ္ပါတယ္။ သၽွမ္းတေယာက္ျဖစ္ပါလၽွက္နဲ႔ မႏၲေလးတိုင္းကို ကိုယ္စားျပဳၿပီးဝင္ၿပိဳင္ရတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုခံစားမွုေလးေတြ ျဖစ္ေပၚသလဲ။
ေျဖ။ ။ျဖစ္နိုင္ရင္ေတာ့ သၽွမ္းျပည္ကိုကိုယ္စားျပဳၿပီးၿပိဳင္ခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ။ အေျခအေနက မေပးလာေတာ့လဲ မတတ္နိုင္ဘူးေလေနာ္။ တခ်ိဳ႕ သၽွမ္းျပည္ကိုကိုယ္စားျပဳၿပီးလာၿပိဳင္တဲ့လူေတြက သၽွမ္းလဲမဟုတ္။ တျခားတိုင္းရင္း သားျဖစ္ေနတာမ်ားပါတယ္။ ၿပိဳင္ပြဲမွာေတာ့ အမ်ားစုကေတာ့ ဗမာအမ်ိဳးသားနဲ႔ေပါ့။ ဒုတိယက ရခိုင္နဲ႔ ခ်င္း ေပါ့။
ေမး။ ။ စစၿပိဳင္ကတည္းကကေန႔အထိ မေမ့နိုင္ေအာင္ စိတ္အထိခိုက္ရဆုံးနဲ႔ အေက်နပ္ဆုံး အခ်က္ေတြရွိပါ သလား။
ေျဖ။ ။စိတ္အထိခိုက္ဆုံးေတာ့မရွိပါဘူး။ ကိုယ္ ဆုမရခဲ့တာေတြကလည္း ကိုယ့္အရည္အခ်င္း မျပည့္မွီေသးလို႔ လို႔ဘဲ ခံယူပါတယ္။ စိတ္ထိခိုက္ရတဲ့အထိေတာ့မရွိခဲ့ပါဘူး။
ေျဖ။ ။အေက်နပ္ဆုံးကေတာ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ထဲမွာေပါ့။ ၃ ႀကိမ္ဆက္တိုက္ ပထမဆု ဆြတ္ခူးရရွိခဲ့တုန္းကပါ။
ေမး။ ။ က်ေနာ္တို႔ သၽွမ္းေတြထဲမွာ ကာယဗလေမာင္ မ်ားမ်ားထြက္လာဖို႔ ဘယ္အခ်က္ေတြျပင္သင့္သလဲ။ ဘယ္လိုအားနည္းခ်က္ေတြရွိလဲ။
ေျဖ။ ။အားနည္းခ်က္ေတာ့အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားေတြထဲမွာ အမ်ားဆုံးက သၽွမ္းေတြထဲမွာေပါ့ေနာ္ သၽွမ္းလူငယ္ေတြဆိုရင္ အရက္ေသာက္တာမ်ားတယ္။ မူးယစ္ေဆးေသာက္တာမ်ားတယ္။ အခုဆိုရင္ ယာဘေပါ့ေနာ္။ အဲတာေတြက လူငယ္ေတြကိုအတားအဆီးျဖစ္ေစတယ္။ အားနည္းခ်က္ျဖစ္ေစတယ္။ အေပ်ာ္လဲ မက္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိေတာ့တာေလ။
ေမး။ ။ ကာယဗလေမာင္ေတြမွာ အရက္ေသာက္သလား။
ေျဖ။ ။ေရွာင္နိုင္သေလာက္ေရွာင္တာေပါ့။ ေသာက္မိစားမိရင္လည္း ထိခိုက္ပါတယ္။ ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္ဖို႔ အခ်ိန္ယူရတယ္။ တပတ္ေလာက္ေတာ့။
ေမး။ ။ နည္းျပဆရာေတြထဲမွာေကာ အတုယူဖြယ္ေကာင္းတဲ့ လူက ဘယ္သူလဲ။
ေျဖ။ ။မႏၲေလးသား ဦးျပားတဲ့။ အခုအသက္ ၆၀ ေက်ာ္ၿပီ။ သူေက်ာင္းေနကတည္းက ဒီလမ္းေပၚ ေရာ္ကလာတာ ခုခ်ိန္ထိ က်န္းမာသန္စြမ္းတုန္း ။ သူက သူ႔ကိုယ္သူဂ႐ုစိုက္တယ္ အေနအထိုင္အစားအေသာက္မွာ အရမ္းဂ႐ုစိုက္တယ္။ အဆီနဲနဲပါရင္ မစားဘူး။ သူ႔လိုျဖစ္ေအာင္က်င့္ရမယ္။
ေမး။ ။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေကာ္။
ေျဖ။ ။စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ ေတာ္ေတာ္က်င့္ယူရတယ္။ အေပ်ာ္အပါးဘက္မွာအရမ္း ေလ်ာ့တယ္။
ေမး။ ။ စိုင္းခ်စ္ေငြမွာအိမ္ေထာင္ရွိၿပီလား။
ေျဖ။ ။မရွိေသးပါဘူး။ စိတ္တူကိုယ္တူ ကို ရွာေနတုန္းပါဘဲ။သတင္းေကာင္းရွိရင္ ေျပာပါ့မယ္။
ေမး။ ။ သၽွမ္းစာေပဆရာျဖစ္လာပုံနဲ႔ မိုးကုတ္က စာေပယဥ္ေက်းမွုအေၾကာင္းေျပာျပပါဦး။
ေျဖ။ ။က်ေနာ္ မႏၲေလးမွာ ေက်ာင္းလာတက္ေတာ့ တကၠသိုလ္က သၽွမ္းအသင္းထဲဝင္ၿပီး အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ ရွိလာပါတယ္။ အိမ္ျပန္ေတာ့လဲ ရပ္ရြာထဲက စာေပယဥ္ေက်းမွုလွုပ္ရွားေရးမွာ ဝင္ပါခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းပိတ္ရင္ကေလးေတြက သၽွမ္းစာသင္ေပးတယ္ေလ။
ေမး။ ။ သၽွမ္းစာေပသင္တန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ေရာ ဘယ္လိုေျပာခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။မိုးကုတ္မွာ သၽွမ္းစာေပသင္တန္းကိုစိတ္ဝင္စားတဲ့လူမ်ားတယ္။ သၽွမ္းဝတ္စုံဝတ္ၾကတယ္။ သၽွမ္းစကား ေတြလည္း ေျပာေလ့ေျပာထ ရွိလာတယ္။ ၁၀ ရပ္ကြက္ေက်ာ္တယ္ဆိုေပမယ့္ သၽွမ္းစကားက သိပ္မေျပာဘူးေလ။ အနာဂတ္မွာ စိတ္ပူတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သၽွမ္းစာသင္တန္းမွာ အားစိုက္ကူညီေပးတယ္။
လူႀကီးသူမ ေတြလည္း မိုးကုတ္မွာ သၽွမ္းစာေပယဥ္ေက်းမွု႐ုံးဆိုတာရွိလာၿပီ။ ေႏြရာသီက်ရင္သင္တန္းဖြင့္သြားမယ္ ။ အျမဲတမ္းဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးဖို႔ အစီအစဥ္ရွိပါတယ္။ အခုေတာ့ မိုးကုတ္နဲ႔ သၽွမ္းျပည္ကအသင္းအဖြဲ႕ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္လွုပ္ရွားတာေတြရွိလာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သၽွမ္းျပည္လူငယ္ေတြ သၽွမ္းျပည္ကို အက်ိဳးျပဳဖို႔ - မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ကင္းေအာင္ေန။ သၽွမ္းစာေပယဥ္ ေက်းမွုအသင္းေတြမွာ တတ္နိုင္သေလာက္ ပါဝင္ပူးေပါင္းကူညီရင္ - သၽွမ္းျပည္ရဲ့ လူေကာင္းလူမြန္ တေယာက္ ျဖစ္လာမယ္လို႔ယုံၾကည္ပါတယ္။
သၽွမ္းသံေတာ္ဆင့္မွ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
Tags: Interview
